ThraxPen

Γεννήθηκα στην Καβάλα, η καταγωγή μου όμως είναι από ένα προσφυγικό χωριό της Θράκης, κυνηγημένοι άνθρωποι που έφυγαν σε μια νύχτα από την Ανατολική Ρωμυλία - τυχεροί γιατί ήταν ακόμα ζωντανοί- και δημιούργησαν από το μηδέν μια νέα πατρίδα.

​

Έλληνες που αφού μετρήσανε τις απώλειές τους σε ψυχές δημιουργήσανε καινούργια σπιτικά και βλέπανε ξανά το βιος τους να αυξάνεται…. και μετά πάλι πόλεμος και μετά πάλι άλλος.

​

Πείνα, ορφάνια, πόνος και ο εχθρός ορατός, μπροστά σου αλλά και πίσω σου…

​

Οι πόλεις που μεγάλωσα πολλές, Καβάλα, Κατερίνη, Έδεσσα και μετά πίσω στο χωριό,  στην Αίγειρο (Καβακλί για τους παλιούς) γυμνάσιο στην Κομοτηνή και Λύκειο στην Αθήνα, στο 5ο στα Εξάρχεια δίπλα στον Άγιο Νικόλαο.

​

Άκουγα πολλά για τα Εξάρχεια, αλητεία, ναρκωτικά, “βρόμικοι” άνθρωποι. Εγώ αυτά που γνώρισα ήταν η ΒΑΒΕΛ, το ΠΑΡΑΠΕΝΤΕ οι αμέτρητοι εκδοτικοί οίκοι η μουσική, ποίηση, σχέδιο, κατασκευή διοραμάτων, φωτογραφία. Γνώρισα αληθινούς αναρχικούς, αριστερούς, κομουνιστές, δεξιούς, φασίστες, αντιεξουσιαστές, γραφικούς και διάφορους άλλους που συνθέτανε αυτή την σούπα των Εξαρχείων.

​

18 χρονώ πια και η πρώτη μου ασχολία όταν ξεκίνησα το ταξίδι μου ήταν να κρατάω σε αρχείο όλα τα συνθήματα που διάβαζα στους τοίχους. Τότε βέβαια άλλα τα καταλάβαινα και άλλα όχι. Τα έχω όλα εδώ, σε αυτόν τον ιστότοπο, και ακόμη μαζεύω…

 

Τα χρόνια περάσαν, είδα, βίωσα και άκουσα πολλά αλλά εκεί βαθιά υπήρχε και υπάρχει  μια κρυφή επιθυμία να συνεχίσω το όνειρο, το ταξίδι μου…